درباره شرایط زندگی و معاملات رهبران سیاسی طالبان با خارجی‌ها اسرار بیشتری فاش شده است. ده‌ها رهبر و فرمانده ارشد طالبان با خانواده‌های خود، سال‌ها است در دوحه در آسایش به‌سر می برند، خانه و ماشین و حقوق ماهیانه دارند، خرید می‌کنند و از برق و امنیت که در افغانستان کمیاب شده لذت می‌برند.

رحمت‌الله نبیل، رئیس پیشین اداره امنیت ملی افغانستان، قطر و پاکستان را به برنامه‌ریزی برای غارت معادن افغانستان از طریق خریدن رهبران طالبان متهم کرده است.

او در تازه‌ترین رشته توییت خود می‌نویسد:‌ «صلح نیابتی در افغانستان نه ‌تنها به منظور تطبیق نظام نیابتی، بلکه برای غارت معادن افغانستان نیز است. ارتش پاکستان، قطری‌ها و سایر بازیگران بزرگ، به بهانه توسعه اقتصادی پساصلح افغانستان درحال برنامه‌ریزی برای غارت افغانستان هستند.»

پیشتر گزارش‌هایی منتشر شده بود که قطر با حمایت پاکستان، به ده‌ها رهبر طالبان، ماهانه ۵۰ هزار ریالِ قطر معادل ۱۴ هزار دلار آمریکا پرداخت می‌کند تا با رسیدن آنها به قدرت، بیشترین نفوذ را در حکومت آینده این کشور داشته‌ باشد.

طالبان که با آمریکا توافقنامه صلح دارد، درباره حکومت «جدید اسلامی» پساصلح صحبت می‌کند و دست‌کم در دو مورد با رئیس کل برنامه توسعه بین‌المللی آمریکا درباره سرمایه‌گذاری در افغانستان، گفتگو کرده است.

نعیم وردک، سخنگوی دفتر طالبان در قطر می‌گوید:‌ «شیرمحمد عباس استانکزی، معاون سیاسی دفتر امارت اسلامی و هیئت همراهش با آدم بولر، رئیس اجرایی موسسه توسعه مالی بین‌المللی امریکا و هیئت همراهش دیدار کردند. در این نشست در مورد فرصت‌های سرمایه‌گذاری اقتصادی در افغانستان گفتگو شد و اطمینان داده شد که طالبان در افغانستان، برای سرمایه‌گذاری و همکاری جهانی زمینه را در آینده مساعد خواهد ساخت.»

آقای نبیل که پیشتر نیز گزارش‌های موثقی از تحولات درونی طالبان ارایه کرده بود، حالا می‌گوید طالبان از هم‌اکنون در فکر تقسیم منابع مالی است.

او می‌افزاید:‌ «در توافق با مولوی یعقوب و سراج‌الدین حقانی، دو معاون طالبان، پول را تقسیم خواهند کرد. سراج‌الدین حقانی دستیار نزدیک خودش ذبیح‌الله، معروف به «انجنیر» را نزد ملا برادر فرستاده است تا با گروه شرکت‌های قطری به نام بنیاد العطیه در مورد معاملات تجاری‌شان، که باعث تقویت وضعیت مالی آینده طالبان می‌شود، مذاکره کند. او جلساتی با این بنیاد در دوحه داشته است. این جلسات توسط ملا برادر، انس حقانی و مولوی محمد نبی عمری تنظیم شده بود.»

نبیل می‌گوید:‌ «ملا برادر که خانه تازه مبله‌شده خود را در منطقه الغرافه قطر تحویل گرفته است در حال حاضر میزبان ذبیح‌الله در این اقامتگاه بزرگش است. علاوه‌بر‌ این، او دستمزد کلانی را برای ذبیح‌الله در نظر گرفته است و همچنین ذبیح‌الله می‌تواند از فضای دفتر سیاسی طالبان در دوحه برای پیشبرد کارهایش استفاده کند.»

رئیس پیشین اداره امنیت ملی توضیح می‌دهد:‌ «قطری‌ها حدود یک میلیون دلار به ملا برادر داده‌اند تا قدردانی خود را از او برای تسهیل اجرای این طرح، نشان دهند. همچنین انس حقانی نیز از قطری‌ها یک موتر تویوتا لندکروزر، مدل ۲۰۲۰، به عنوان هدیه دریافت کرده است. محمد نبی عمری، زندانی سابق بازداشت‌گاه گوانتانامو و دستیار نزدیک حقانی‌ها در قطر نیز از سوی قطری‌ها، خانه‌ مجللی را به عنوان هدیه دریافت کرده است.»

او هشدار می‌دهد که دولت قطر این مبادله‌ها را «همکاری متقابل برای توسعه اقتصادی پساصلح افغانستان می‌نامند که در واقع برنامه‌ای برای غارت افغانستان توسط یک حلقه کوچک با انگیزه‌های فاسد و شرور است.»

طالبان تاکنون به این افشاگری آقای نبیل واکنش نشان نداده است. دولت أفغانستان که اوضاع را از نزدیک تحت نظر دارد و نسبت به مقاصد طالبان بارها هشدار داده است نیز در این مورد موضع‌گیری نکرده است. اما نگرانی بزرگی که در افغانستان مطرح شده است این است که اگر فرصت بازی بزرگ ژئواقتصادی کنونی، برای قطر و پاکستان فراهم شود، نه تنها افغانستان، بلکه کل منطقه به سمت بی‌ثباتی بیشتر خواهد رفت. چراکه قطر در موضع یکه‌تازی قرار خواهد گرفت و این امر برای رقبای منطقه، قابل قبول نخواهد بود.

دفتر سیاسی طالبان در سال ۲۰۱۳ میلادی در دوحه، پایتخت قطر، ایجاد شد تا ابتدا آدرسی برای تبادل زندانیان آمریکایی با طالبان و سپس مذاکرات سیاسی برای پایان جنگ در أفغانستان باشد.

اما رفته‌رفته این تشکیلات به مانند «وزارت خارجه کوچک» طالبان عمل کرده است و هر بخشِ آن، یک نماینده دارد. مثلا همین آقای استانکزی در امور بازسازی و توسعه فعال است؛ عبدالحق وثیق، نماینده در امور اروپا تعیین شده است. همچنین، نمایندگانی برای چین، روسیه، کشورهای اسلامی و مهاجران افغان منصوب شده‌اند. آنها افراد دیگری را زیر دست خود دارند که زمینه ملاقات‎ها و سفرهای اعضای گروه طالبان را به این کشورها فراهم می‎کنند.

زندگی پرزرق و برق طالبان، همزمان با مذاکرات صلح در دوحه و جنگ شدید در افغانستان، همچنان در جریان است. سازمان ملل متحد می‌گوید تنها در ۹ ماه گذشته، حدود شش‌هزار افغان، کشته یا مجروح شده‌اند و عامل اکثر این خونریزی‌ها طالبان بوده است.